Gemis en de bijbehorende gevoelens kunnen ineens naar boven komen en dan niet eens altijd op een vervelende manier hoor. Het gebeurt wel vaker op 'speciale dagen' zoals mijn verjaardag bijvoorbeeld. Ik bedoel, ik ben toch voortgekomen uit ons pap en ons mam en dan wil ik ze er natuurlijk bij hebben als ik dat vier.
Helaas kan het niet meer in levende lijven maar ik voel wel altijd iets dat ik mag doen zodat ze er toch meer bij zijn dan normaal, ze zijn er namelijk altijd.
Ons pap en ons mam draaide altijd "The Carpenters" in de weekenden en elke keer als ik dan hun cd's (ja echt....je weet wel...die schijfjes) draai dan voel ik ze dichterbij in ons/hun huis.
Zo ook op mijn verjaardag en om van de 'nood' een deugt te maken (huis kon ook wel een natte doek gebruiken) ging ik aan de slag! Muziek op standje knal, hard meezingen en niet lullen maar poetsen!
Ik voelde hun aanwezigheid, ging in gedachten terug naar die weekenden en werd er nog blijer van dan ik al was. Voor mij zijn dit dé manieren om ons pap en ons mam dichtbij me te houden en om herinneringen op te halen. Elke keer als er iets naar boven komt wat ik mag doen, om dat gevoel te bereiken....dan geef ik daar gehoor aan.
Het helpt me en ben dan ook weer extra dankbaar voor alles en me heel bewust van het feit dat ik mijn leven kan, mag en durf te leven zoals ik dat wil. Ik zeg altijd dat ik er 'de hoogste prijs voor heb moeten betalen' (het overlijden van ons pap en ons mam) maar het heeft me heel veel geleerd. Over het leven, de mensen erin én vooral over mezelf.
Dit wilde ik even me je delen, bedankt voor het lezen.
José | Rouw- en verliescoach | Geaarde motivator
https://www.zondermoetenopblotevoeten.nl/
Reactie plaatsen
Reacties